Ewangelia Łukasza 1:1-56

PRZEDMOWA

¹ Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, ² tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. ³ Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, ⁴ abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. 

Zapowiedź narodzenia Jana Chrzciciela
⁵ Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię było jej Elżbieta. ⁶ Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. ⁷ Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś byli już posunięci w latach. 
⁸ Kiedy w wyznaczonej dla swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską przed Bogiem, ⁹ jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia. ¹⁰ A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie kadzenia. ¹¹ Naraz ukazał mu się anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia. ¹² Przeraził się na ten widok Zachariasz i strach padł na niego. ¹³ Lecz anioł rzekł do niego:

 «Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została wysłuchana: żona twoja Elżbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan. ¹⁴ Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie. ¹⁵ Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już w łonie matki napełniony będzie Duchem Świętym. ¹⁶ Wielu spośród synów Izraela nawróci do Pana, Boga ich; ¹⁷ on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych – do usposobienia sprawiedliwych, by przygotować Panu lud doskonały».  

¹⁸ Na to rzekł Zachariasz do anioła:

«Po czym to poznam? Bo ja jestem już stary i moja żona jest w podeszłym wieku». 

¹⁹ Odpowiedział mu anioł:

 «Ja jestem Gabriel, który stoję przed Bogiem. A zostałem posłany, aby mówić z tobą i oznajmić ci tę wieść radosną. ²⁰ A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie». 
²¹ Lud tymczasem czekał na Zachariasza i dziwił się, że tak długo zatrzymuje się w przybytku. ²² Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić, i zrozumieli, że miał widzenie w przybytku. On zaś dawał im znaki i pozostał niemy. ²³ A gdy upłynęły dni jego posługi kapłańskiej, powrócił do swego domu. 
²⁴ Potem żona jego, Elżbieta, poczęła i pozostawała w ukryciu przez pięć miesięcy. 

²⁵ «Tak uczynił mi Pan – mówiła – wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął ze mnie hańbę w oczach ludzi». 
Zapowiedź narodzin Pana Jezusa

²⁶ W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, ²⁷ do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. ²⁸ Anioł wszedł do Niej i rzekł:

«Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, ». 
²⁹ Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. ³⁰ Lecz anioł rzekł do Niej:

«Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. ³¹ Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. ³² Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. ³³ Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». 

³⁴ Na to Maryja rzekła do anioła:

«Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»

 ³⁵ Anioł Jej odpowiedział:

«Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. ³⁶ A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. ³⁷ Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». 

³⁸ Na to rzekła Maryja:

«Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!»

Wtedy odszedł od Niej anioł. 

Maria odwiedza Elżbietę
³⁹ W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. ⁴⁰ Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. ⁴¹ Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. ⁴² Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. ⁴³ A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? ⁴⁴ Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. ⁴⁵ Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana». 

Magnificat
⁴⁶ Wtedy Maryja rzekła: 
«Wielbi dusza moja Pana, 
⁴⁷ i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. 
⁴⁸ Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. 
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, 
⁴⁹ gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. 
Święte jest Jego imię – 
⁵⁰ a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją. 
⁵¹ On przejawia moc ramienia swego, 
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich. 
⁵² Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych. 
⁵³ Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. 
⁵⁴ Ujął się za sługą swoim, Izraelem, 
pomny na miłosierdzie swoje – 
⁵⁵ jak przyobiecał naszym ojcom – 
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki». 
⁵⁶ Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu. „

 

Nadejście Królestwa Bożego

“Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. ³³ Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca.”

Ewangelia Łukasza 1:32-33

 

Ewangelia Łukasza zaczyna się bardzo podobnie do Księgi Samuela w Starym Testamencie. Samuel zaczyna opowieścią o tym, jak bezpłodna Hanna zwraca się w rozpaczy do Boga, a On otwiera jej łono. Jej dziękczynna modlitwa jest punktem wyjściowym, nakreślającym atmosferę reszty rozdziałów tej księgi. W swojej modlitwie Hanna mówi o tym, jak Bóg pomaga ludziom takim właśnie, jak ona, ludziom, o których świat już zapomniał, lub odrzucił. Cała Księga Samuela opisuje, odmienny od ludzkiego, Boży system wartości i ustanowienie nowego królestwa izraelskiego.

W podobny sposób zaczyna też swoją historię Apostoł Łukasz. Bóg otwiera łono starszej, bezpłodnej Elżbiety, a jej kuzynka Maria odpowiada na to przepiękną modlitwą znaną nam jako Magnificat. Jednak historia Łukasza nabiera głębszego wymiaru, kiedy czytamy, że wybrana przez Boga dziewica Maria, nie będąc z mężczyzną, w ponadnaturalny sposób zachodzi w ciążę. Także i temu wydarzeniu towarzyszy modlitwa.

Te podobieństwa nie są tutaj przypadkowe. Tak, jak w Księdze Samuela, tak i w Ewangelii Łukasza ukazany jest odwrotny do naszego Boży system wartości i nadejście nowego Królestwa. To nowe Królestwo będzie jednak wspanialsze niż Izrael, czy też jakiekolwiek inne królestwo na ziemi. Ewangelia Łukasza zapowiada nadejście Królestwa Bożego!

Rozważania

1. Ewangelia Łukasza jest jedyną, która opisuje narodzenie Jana Chrzciciela. Jakie zauważyłeś podobieństwa w historiach narodzin Pana Jezusa i Jana Chrzciciela? Jak ci się wydaje, dlaczego Łukasz włączył historię narodzin Jana do swojej Ewangelii?
2. Spróbuj wczuć się w rolę Elżbiety lub Marii. Bóg uczynił w ich życiu coś, co normalnie było niemożliwe. Zastanów się, czy w twoim życiu uczynił Bóg coś, co na ludzki rozum wydawało się niemożliwe. Czy twoja odpowiedź na to wydarzenie była podobna do tego, jak zareagowali Zachariasz i Maria?

Notatki:

Jeśli chcesz zastosować materiał na spotkaniu grupy domowej możesz za darmo pobrać go w formie dokumentu:

wstęp

Dzień 1