Ewangelia Łukasza 1:1-56
PRZEDMOWA
1 Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, 2 tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. 3 Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, 4 abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono.
Zapowiedź narodzenia Jana Chrzciciela
5 Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię było jej Elżbieta. 6 Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. 7 Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś byli już posunięci w latach.
8 Kiedy w wyznaczonej dla swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską przed Bogiem, 9 jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia. 10 A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie kadzenia. 11 Naraz ukazał mu się anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia. 12 Przeraził się na ten widok Zachariasz i strach padł na niego. 13 Lecz anioł rzekł do niego:
«Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została wysłuchana: żona twoja Elżbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan. 14 Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie. 15 Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już w łonie matki napełniony będzie Duchem Świętym. 16 Wielu spośród synów Izraela nawróci do Pana, Boga ich; 17 on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, żeby serca ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych – do usposobienia sprawiedliwych, by przygotować Panu lud doskonały».
18 Na to rzekł Zachariasz do anioła:
«Po czym to poznam? Bo ja jestem już stary i moja żona jest w podeszłym wieku».
19 Odpowiedział mu anioł:
«Ja jestem Gabriel, który stoję przed Bogiem. A zostałem posłany, aby mówić z tobą i oznajmić ci tę wieść radosną. 20 A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie».
21 Lud tymczasem czekał na Zachariasza i dziwił się, że tak długo zatrzymuje się w przybytku. 22 Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić, i zrozumieli, że miał widzenie w przybytku. On zaś dawał im znaki i pozostał niemy. 23 A gdy upłynęły dni jego posługi kapłańskiej, powrócił do swego domu.
24 Potem żona jego, Elżbieta, poczęła i pozostawała w ukryciu przez pięć miesięcy.
25 «Tak uczynił mi Pan – mówiła – wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął ze mnie hańbę w oczach ludzi».
Zapowiedź narodzin Pana Jezusa
26 W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, 27 do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. 28 Anioł wszedł do Niej i rzekł:
«Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, ».
29 Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. 30 Lecz anioł rzekł do Niej:
«Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. 31 Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. 32 Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. 33 Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
34 Na to Maryja rzekła do anioła:
«Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»
35 Anioł Jej odpowiedział:
«Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. 36 A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. 37 Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».
38 Na to rzekła Maryja:
«Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!»
Wtedy odszedł od Niej anioł.
Maria odwiedza Elżbietę
39 W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. 40 Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. 41 Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. 42 Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. 43 A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? 44 Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. 45 Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».
Magnificat
46 Wtedy Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana,
47 i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
48 Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
49 gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię –
50 a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.
51 On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.
52 Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
53 Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
54 Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje –
55 jak przyobiecał naszym ojcom –
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».
56 Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu. “
Nadejście Królestwa Bożego
“Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. 33 Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca.”
Ewangelia Łukasza 1:32-33
Ewangelia Łukasza zaczyna się bardzo podobnie do Księgi Samuela w Starym Testamencie. Samuel zaczyna opowieścią o tym, jak bezpłodna Hanna zwraca się w rozpaczy do Boga, a On otwiera jej łono. Jej dziękczynna modlitwa jest punktem wyjściowym, nakreślającym atmosferę reszty rozdziałów tej księgi. W swojej modlitwie Hanna mówi o tym, jak Bóg pomaga ludziom takim właśnie, jak ona, ludziom, o których świat już zapomniał, lub odrzucił. Cała Księga Samuela opisuje, odmienny od ludzkiego, Boży system wartości i ustanowienie nowego królestwa izraelskiego.
W podobny sposób zaczyna też swoją historię Apostoł Łukasz. Bóg otwiera łono starszej, bezpłodnej Elżbiety, a jej kuzynka Maria odpowiada na to przepiękną modlitwą znaną nam jako Magnificat. Jednak historia Łukasza nabiera głębszego wymiaru, kiedy czytamy, że wybrana przez Boga dziewica Maria, nie będąc z mężczyzną, w ponadnaturalny sposób zachodzi w ciążę. Także i temu wydarzeniu towarzyszy modlitwa.
Te podobieństwa nie są tutaj przypadkowe. Tak, jak w Księdze Samuela, tak i w Ewangelii Łukasza ukazany jest odwrotny do naszego Boży system wartości i nadejście nowego Królestwa. To nowe Królestwo będzie jednak wspanialsze niż Izrael, czy też jakiekolwiek inne królestwo na ziemi. Ewangelia Łukasza zapowiada nadejście Królestwa Bożego!
Rozważania
- Ewangelia Łukasza jest jedyną, która opisuje narodzenie Jana Chrzciciela. Jakie zauważyłeś podobieństwa w historiach narodzin Pana Jezusa i Jana Chrzciciela? Jak ci się wydaje, dlaczego Łukasz włączył historię narodzin Jana do swojej Ewangelii?
- Spróbuj wczuć się w rolę Elżbiety lub Marii. Bóg uczynił w ich życiu coś, co normalnie było niemożliwe. Zastanów się, czy w twoim życiu uczynił Bóg coś, co na ludzki rozum wydawało się niemożliwe. Czy twoja odpowiedź na to wydarzenie była podobna do tego, jak zareagowali Zachariasz i Maria?
Notatki:
Jeśli chcesz zastosować materiał na spotkaniu grupy domowej możesz za darmo pobrać go w formie dokumentu: